میشه بخشید؟
"بخشیدن" یکی از عجیب ترین و گاهی سخترین و اغلب کمیاب ترین و اکثرا پرطرفدارترین و همیشه آسمانی ترین فعل انسانی بوده."انسانی "بودنش مهمه چون "بخشش" تو ذات طبیعت و اهل طبیعته.
از همه جالبتر اینه که معنی این کلمه بر حسب نیاز مون تغییر می کنه.... گاهی، بجای "گذشت" استفاده می کنیم..یعنی وقتی می بخشیم که "بگذریم"، رد بشیم، نمونیم.که خب معلومه،
این گذشتن چون چیزی رو عوض نکرده، با خودش ردپا و اثری می ذاره که مثل یه ضربه به آهن گداخته واسه همیشه می مونه و فقط کافیه یه جمله یا یه تصویر دوباره به ما یادآوری کنه که از چی "گذشتیم" و باز داغ دل یا دل داغمون تازه بشه...
خیلی وقتا، می خوایم یا ازمون می خوان که "فراموش کنیم" به جای این که ببخشیم.
باید یادمون بره چه اتفاقی افتاده یا چه اتفاقی باید می افتاده. باید انتظارات خودمون یا وظیفه اطرافیان رو
از همه جا پاک کنیم. اگه این درست باشه ، آلزایمری ها بخشنده ترین آدمهای عالم میشن.
وقتی میبینیم که نلسون ماندلا به زندانبانی که 27 سال از عمر بی بازگشت اون رو حبس کرده با صراحت میگه:
" می بخشم ولی فراموش نمی کنم" دیگه باید مطمئن بشیم که این دو فعل، اصلا شبیه لاله و لادن مرحوم نیستن که جداییشون به معنی ازبین رفتنشون باشه...
و گاهی بخشیدن واسه خیلی ها یعنی "صدقه " دادن....یعنی "زیادی ها" رو رد کردن. یه جور "از سر باز کردن و به کارهای مهمه دیگه رسیدن" میشه، که این دیگه توضیح دادنش در اصل توهین به"IQ محترم" مخاطب میشه....
به "بخشیدن" فکر کنیم...یادمون باشه "بخشندگی" به همراه مهربانی، اصلی ترین صفت خداونده.
برای بخشیده شدن اول، باید بخشید....
پس شاید بشه همه قدر نشناسی ها و فراموشی ها و کم فروشی ها و دل فروشی ها رو بهم "بخشید"..میشه؟..دعاکنیم...همین.